Vervolg 100 dagen challenge

Vervolg 100 dagen challenge

Hoe het met de challenge afliep…

Die alcoholvrije 100 dagen waren deze week verstreken en ik heb er een heleboel van geleerd!

In mij leefde er stiekem een vage angst vanwege dat het stemmetje in mijn hoofd dat bij tijd en wijle heel uitnodigend  ‘wijntje?’ vroeg. Met alle goede bedoelingen natuurlijk. Het stemmetje gunde mij rust, ontspanning en plezier. Maar ik merkte tijdens deze 100 dagen dat het verder gaat dan dat.

Wat gebeurde er de afgelopen 100 dagen?

Met een vriendin spreek ik af uit eten te gaan, we wilden bijpraten…. De locatie bevindt zich midden in de natuur. Bij het restaurant aagekomen kiezen we voor een leuke tafel in een hoek bij het raam. Met zicht op ontwakende natuur. Achter mij knettert een heerlijk, naar hout ruikend, vuurtje in de haard. Heel sfeervol allemaal, precies wat we nodig hebben voor een gezellig vriendinnen etentje. Een erg vriendelijke mevrouw vraagt wat we willen drinken. Alcoholvrije wijn stond niet op de kaart, dus ik kies voor deze gelegenheid een alcoholvrij biertje. Bah! wat had ik daar een spijt van. Het smaakte echt afschuwelijk.  Ik vond het jammer dat ik geen thee of een watertje had gekozen. Ok, dat weten we dan ook al weer!

Dan komt de menukaart. Hmmm… de kok kan er wat van,  wat eten we? Beginnen bij het voorgerecht. Mijn oog valt op de gamba’s in witte wijnsaus… Niet doen! er staan andere lekkere gerechtjes bij, alcoholvrij. Dan het hoofdgerecht, ik krijg zin in een vleesgerecht met portsaus, óók lekker weet ik uit ervaring… Maar ik blijf standvastig en kies voor een gerecht zonder alcohol. Intussen neemt mijn gezelschap een tweede wijntje. Voor mij herkenbaar., de koppeling van het woord ‘gezellig’ aan dat glas! Voor de gezelligheid en in zo’n leuke omgeving zou ik voor alcohol hebben gekozen. Nu drink ik mijn ‘foute keuze’  en zie zonder een gevoel van jaloezie of gemis, hoe zij kan genieten van het wijntje. By the way, dit restaurant besteed veel aandacht aan hun wijnen, dus, haha extra bonuspunten verdiend, denk ik!

Nadat ik de salade heb verorbert, kan er nog best een toetje bij. Mijn gezelschap doet niet mee. De salade was al ruim voldoende en het tweede wijntje staat er nog half.

Bij de afdeling toetjes lacht een nagerecht met limoncello me aan. Nou,nou mijn bewustzijn draait op volle toeren tijdens dit etentje. Ik tel het even na, hoe vaak ik een ‘foute’ keuze had kunnen maken tijdens één etentje! 1. het drankje, 2. het voorgerecht, 3.het hoofgerecht 4. het nagerecht. Maar liefst 4 keer dus…

We hebben het over een tijdsbestek van 100 dagen in deze challenge en in die periode werd ik ook uitgenodigd voor een etentje in een Grieks restaurant. De vaste bezoekers van een ‘Griek’ weten al wat er komen gaat. Jawel hoor.. een gratis ouzo staat er voor mijn neus. De anijslucht, vermengd met alcohol dringt mijn neus binnen. Vastbesloten bied ik mijn gezelschap het drankje aan. Hupsakee, opperdepop is de ouzo!Andere situatie.

Op een van de schaarse zonnige dagen dit voorjaar, heb ik afgesproken in een ijssalon. Nou ja, het wordt een ijscombi met koffie er bij. Deze ijssalon biedt altijd een koffielikeurtje aan bij de koffie. Ik vraag netjes eerst of het een alcoholhoudend likeurtje is. Dit blijkt zo te zijn. Braaf schep ik het toefje slagroom, dat de likeur bedekt in mijn koffie (een mens mag toch wel iéts hebben, immers) Ik ben zorgvuldig, zodat ik de likeur niet raak met mijn lepeltje. Het zou te gek zijn dat ik mijn avontuur door 1 ie-nie-mie-ni hoeveelheid alcohol in gevaar zou brengen, no way!

Mensen vragen mij ‘dronk je dan zoveel?’ Een logische vraag, maar de voorbeelden die ik noem zijn  voorbeelden waar ik vroeger nooit bij stilgestaan zou hebben. Ik denk niet aan flessen wijn op één avond of kratjes bier in de week.

Ik zou vroeger tijdens deze gelegenheden andere keuzes gemaakt hebben, niet gebaseerd op wel of geen alcoholhoudende gerechten, maar puur op wat ik lekker vind. Alcoholgebruik lijkt ‘gewoon’te zijn geworden. Het ‘hoort erbij’ en is ‘gezellig’. Het duurt even voordat je dat in de gaten hebt, zodat je hier bewust mee  om kunt gaan.

Natuurlijk zijn er situaties geweest in de afgelopen maanden, waarbij ik wel eens dacht, nu heb ik wel zin in iets met alcohol. Maar dat waren werkelijk momentopnames. Zo’n situatie is bv een enorm drukke, lange werkdag, waarbij je vroeger wel eens op de bank plofte en dacht ‘en nu een ….’. Of het bericht van het overlijden van iemand van jouw leeftijd uit je omgeving, waardoor je verslagen raakte en met je eigen sterfelijkheid geconfronteerd raakt. Je denkt dan, het leven is betrekkelijk. Moet ik me dit zelf aandoen? (die challenge). Slechts een excuus om alcohol te drinken?  Gezellig bij een knetterende haard borrelen met een vriendin? Hoe gezellig  en vooral vanzelfsprekend! sluipen zulke gewoontes je leven binnen?  In dergelijke situaties kan een drankje je even lekker laten ontspannen.  Maar betekent het niet ook verdoven? Pijn, moeheid, eenzaamheid, verdriet niet willen voelen… Mijn besluit om 100  alcoholvrije dagen in te lassen is niet gebaseerd op het drinken van een ongezonde hoeveelheid alcohol, maar op het bewust keuzes kunnen maken van wel of geen alcohol in je eten of drinken. Want als alcohol de keuze van je overneemt, kan het te laat zijn. Bij alle voorbeelden die ik hierboven m.b.t. alcoholgebruik heb beschreven, had ik steeds een keuze en dat wil ik graag zo houden.

Tijdens de challenge lijkt het alsof ik emoties makkelijker kon toelaten, ze er simpelweg laten zijn, erkennen. Er doorheen gaan, in plaats ze te vermijden. Ik heb kennis kunnen maken met voordelen die het niet nuttigen van alcohol met zich meebrengt. En ik snap de mensen die definitief stoppen en nooit meer alcohol drinken.

Ik zet even voor je op een rijtje, welke voordelen ik heb ontdekt:

1. beter slapen
2. het eten smaakt anders/beter
3. een fitter gevoel
4. je bent actiever
5. alcohol is duur!
6. je lever is je dankbaar
7. nooit met een duffe kop opstaan
8. alcohol is calorierijk
9. je kunt altijd autorijden, altijd BOB = bewust onbeschonken bestuurder
10. je houdt tijd over

Misschien zijn er nog wel andere voordelen, maar dit is wat ik in 100 dagen heb ontdekt over een alcoholvrij bestaan. Inmiddels ben ik al 102 dagen zonder alcohol en kan ik oprecht zeggen dat ik er ook op dit moment geen behoefte aan heb. Ik zie de voordelen. Maar hey, ik ben ook maar een mens en kan niet in de toekomst kijken. Drink ik nooit meer alcohol? Wie zal het zeggen. Misschien moet ik eerst toch een glaasje proberen om te ervaren wat het met me doet? Nieuwsgierig ben ik wel, behoefte voel ik niet.

Tot zover dit verhaal. Heb je vragen? Of wil je ook eens ervaren wat het met jou doet, geen alcohol? Graag help ik je verder om deze stap te kunnen zetten. Zelf heb ik gebruik gemaakt van mijn ACT tools, mijn doorzettingsvermogen en mijn nieuwsgierigheid.